Падлік канчатковай адзнакі

Ведамасць на гэтай старонцы паказвае спосаб, якім вызначаецца канчатковая адзнака студэнтам. Канчатковая адзнака з’яўляецца сумай некалькіх складнікаў:

  1. Адзнака настаўніка, выстаўленая за дасланую работу. Гэта функцыянальная адзнака і яна будзе выкарыстана толькі тады, калі выкладчык ацэніць работы студэнтаў. Калі студэнт дашле больш за адзін варыянт работы, будзе выкарыстана найвышэйшая адзнака. Найвышэйшая адзнака тут азначае сярэднюю ўзважаную з адзнак, выстаўленых выкладчыкам і астатнімі студэнтамі...
  2. Сярэдняя з адзнака з выстаўленых удзельнікамі курса. Зноў студэнт, які даслаў больш за адзін варыянт работы, атрымлівае адзнаку за найвышэй ацэнены варыянт (работа выбіраецца па прынцыпах, апісаных у папярэднім абзацы). Адзнака выстаўленая ўдзельнікамі курса, можа функцыянальна ўключаць адзнаку, выстаўленую выкладчыкам. Увогуле, звычайна так адбываецца, калі колькасць адзнак, выстаўленых калегамі, невялікая, а таксама тады калі адзнака выстаўлена заведама няправільна або прадузята. Калі адзнака настаўніка будзе ўлічана ў гэты момант, то яна будзе мець тую самую вагу, што і адзнакі студэнтаў.
  3. Ацэнка недакладнасцяў у адзнаках, выстаўленых студэнтамі. Гэты паказчык акрэслівае, ці адзнакі, выстаўленыя студэнтамі, завышаны або заніжаны. Гэта адносная мерка, паколькі адхіленні лічацца ад сярэдняй адзнакі, выстаўленай кожнай рабоце астатнімі студэнтамі. Фактычна, гэты чыннік НЕ павінен мець вялікай вагі.
  4. Ацэнка справядлівасці адзнак, выстаўленых студэнтамі. Гэта мерка ацэньвае, ці адзнакі, выстаўленыя студэнтам за канкрэтную работу, адпавядаюць адзнакам астатніх студэнтаў за гэту ж работу. Гэта мера пераадольвае несправядлівасць і ўлічвае безумоўную вартасць розніцы ў адзнаках, выстаўленых канкрэтным студэнтам і астатнімі ўдзельнікамі курса. Тэарэтычна, калі студэнт дае высокія балы добрым работам, а нізкія – дрэнным, гэты паказчык дасягне высокай вартасці. Калі ж існуе падазрэнне, што студэнты не ў стане паставіць аб'ектыўныя адзнакі, то трэба ўлічваць адзнакі настаўніка, каб правільна вывесці сярэднюю.
  5. Сярэдняя адзнака, выстаўленая студэнту выкладчыкам за тое, якім чынам апошні ацэньваў работы іншых. Гэта адзнака ўключае ў сябе ўступныя адзнакі, якія студэнт атрымаў за ацэнку прыкладных работ, а таксама ўсе адзнакі, якія выкладчык выставіў студэнту за ацэнку заданняў іншых студэнтаў. Гэты кампанент нашмат больш істотны, чым адзнака за недакладнасць або несправядлівасць, таму, адпаведна, павінен мець большую вагу.

Пяць складнікаў пададзеных вышэй могуць валодаць вагай у залежнасці ад тыпу задання. Прыкладам адзнака выкладчыка павіна мець вялікую вагу, калі этап прысвечаны ўзаемнай ацэнцы работ студэнтамі апынуўся ў становішчы неістотнай часткі практыкуму. З іншага боку калі настаўнік ацаніў толькі некалькі работ, то ацэнцы вядоўцы можна надаць нулявую вагу. Калі практыкум накіраваны на адпаведную ацэнку і каментаванне работ студэнтамі першыя два складнікі могуць мець нулявую вартасць (або адносна нізкую), а адзнакі за працэс ацэньвання работ удзельнікаў стануць адначасова канчатковымі адзнакамі.

Увага : гэта пераходная старонка, і канчатковыя адзнакі недаступны студэнтам да таго часу, пакуль не наступіць апошняя фаза практыкуму. Калі вядучы вырашыць, што змешчаныя тут адзнакі задавальняючыя, а таксама, што вагі падабраны адпаведна, можа зрабіць іх даступнымі для студэнтаў.